Slaatjes: een uitbreiding voor mijn menu


Ik lust niet zo graag erwten, maar de schoonheid van groenten kunnen mij wel eens gemakkelijk overtuigen om erwten te leren lusten. En de schoonheid van slaatjes in een boek kan mij blijkbaar ook gemakkelijk overtuigen om erwten in een slaatje te doen.

Slaatjes zijn nooit mijn dada geweest. Daarom twijfelde ik even toen de andere Paspelpoezen me "Slaatjes" van Photo-copy cadeau gaven voor mijn verjaardag. Ik slaagde er nooit in om iets lekker te kruiden of een goede vinaigrette te maken. Maar dat is dus veranderd dankzij dit nuttige cadeau!


Vrijdag maakte ik twee slaatjes: een exotische slaatje met kip en mango en een 'Ik heb geen tijd'-zalmslaatje. Ook kon ik dankzij het boek tomaten op italiaanse wijze kruiden... succes! Het vierde slaatje is een couscoussalade van Tessa Kiros, uit het boek 'De smaak van mijn herinnering'.

3 comments:

  1. er staan zo'n zalige slaatjes in dat boek van Photo-copy! Ik heb er ook al een paar uitgeprobeerd!
    Ik eet graag slaatjes.
    E, erwten ook trouwens;)

    ReplyDelete
  2. ik krijg momenteel niks anders dan slaatjes door mijn strot, veel te warm voor iets anders. allé, sla en aardbeimelk, haha! ook wel wat hormonaal misschien :).

    ReplyDelete
  3. wat eet een mens anders met dit weer? ziet er heerlijk uit!

    ReplyDelete