52 x brood {3}: sandwiches

Eéntje uit de oude doos. De vorige keren dat ik sandwiches bakte, gebruikte ik steeds de broodmachine om het deeg te kneden. Maar dat kan dus ook anders.

Het valt u misschien op dat ik voor de eerste drie broodrecepten telkens een grof meel gebruikte. De luiheid om niet verder naar licht meel te kijken in de kast, beste lezer. Ahum. Voor de eerste twee recepten vormde het geen probleem, maar de sandwiches waren erg zwaar om te eten. U weze gewaarschuwd: kies het juiste meel of de juiste bloem voor uw broodgerechten.

Ondertussen is het na twee jaar een gekoesterd recept, waarvoor dank Stien!

52 x brood {2}: Naan

Nog maar net met een nieuw project gestart, en tijdens de tweede week gebeurde er alweer helemaal niets. Alle schade is gelukkig al ingehaald, want gisteren kneedde en bakte ik twee broodgerechten. Lies zette me aan het werk met een interessant recept voor het maken van Naan, platte broodjes.

Ik at ze met gebakken tomaat en mmmmmm, eigenlijk wil ik vandaag al nieuwe Naan-broodjes maken!

52 x brood

"If you can't beat them, join them." Om dit blogbericht even onzinnig te beginnen. Het past eigenlijk niet bij de strijd die ik vanmiddag tegen het kleverige deeg leverde, maar het is een mooi credo om mezelf te motiveren: als ik telkens zo gefrustreerd geraak bij het kneden van kleverig (brood)deeg, moet ik met wat zelfdiscipline mezelf dat kneden maar eens aanleren.

Hoor ik daar enige schaterlach in de verte? Juist, zelfdiscipline: het is mij eigenlijk geheel vreemd. Denkend aan de laatste Photo Challenges, het 365-project, de recykleerweken, ... zelden maak ik een project af dat langer dan één dag duurt. Maar één woord dat wel goed bij me past: naïef. Ik ben graag naïef als het gaat over mogelijkheden, verbeteringen en verborgen talenten. Vallen is niet erg, maar opstaan, die hindernis opnieuw nemen en er uiteindelijk over geraken is echt plezant. Met een beetje hard werken, kan er wel wat veranderen.

Dus begin ik weer met een nieuwe uitdaging, en opnieuw vol goede moed. Elke week een brood.
Tweeënvijftig broden, pizza's en bagels: tweeënvijftig weken kneden, dan zal ik het wel kunnen, zeker?

Vanmiddag maakte ik stokbrood en sukkelde ik voor de zoveelste keer met het kneden van kleverig deeg.
Maar eind goed al goed, en tadaaaaaa: twee kleine stokbroden. Al zijn ze nog niet in topvorm en mochten de inkervingen wat dieper: heel lekker met een beetje kruidenboter! Heerlijk. Mmmmmmmmm. Zonder overdrijven.

De inspiratie en het recept haalde ik bij Baked Louie's. Failproof, inderdaad!
 

February Photo Challenge: week 2 (of zo ongeveer)

• Lucht. Lievelingsklasse der dieren? Ongetwijfeld de klasse aves: vogels.

• Geliefd. In een ziekenhuis werken doet voor mij het bewustzijn van mijn goede gezondheid en die van mijn naasten aanscherpen. Vrijdagnacht overleed een goede vriendin van mijn moeder na een brute ziekte. Beide pollekes kussen, elke dag! En genieten van de tijd die je gegund is, met je geliefden.

• Afval. Onbewust niet op zijn plek.

• Zelfportret. Voilà, c'est moi.

• Zwart/Wit. Het verzamelpunt op een verjaardagsfeestje van een broer, en balleke stamp. Dat waren de herinneringen toen ik bij dit voetbalplein toekwam. Maar het geheugen geeft natuurlijk geen garantie op de waarheid. Ik betwijfel het.

• Weg. En toen was de weg kwijt.

Deze photo challenge resulteert voornamelijk in foto's waarin het thema met een omweg verwerkt zit. Dat komt enerzijds door het gebrek aan tijd (zeven dagen werken op een rij), maar ook doordat ik nu elke dag een thema moet kiezen. Zo denk ik meer na over welk thema ik die dag best kan kiezen en heb ik vaker gevoelens als argument.

Of ik vaak ben gaan wandelen in hetzelfde bos? Nee. Ik wilde meer foto's maken buitenshuis en nam daarom niet elke dag een foto. Het was een drukke week, met aansluitend een druk weekend waarin ik een andere prioriteit had: het leven leven. De laatste vier foto's maakte ik vandaag tijdens een wandeling met mijn moeder.

Pluk de dag. En ga heen in vrede! Melig, maar zo belangrijk. Hebben jullie een fijn weekend gehad?