Salamandridae

In een volgend leven moet ik er niet van verschieten dat ik bioloog (of naaister, of tuinier, of fotografe, of emigrante) word. En gids bij Natuurpunt. Het kind in mij vindt beestjes, hun biotoop en gedrag nog steeds erg interessant. De natuur, dat is iets geweldig. Ik loop er te weinig in rond, maar nu de zon schijnt ga ik er graag mijn hart ophalen.

Vandaag ging ik mee op een amfibieën-wandeling georganiseerd door Natuurpunt. In het reservaat worden in deze periode elke week fuiken geplaatst om het aantal salamanders te tellen. De telling is voornamelijk gericht op de kamsalamander, een bedreigde diersoort die het erg goed doet in de kleiputplassen die het gebied rijk is. In deze plassen komen vier soorten salamanders voor. Moet je weten dat in België maar vijf soorten salamanders huizen!


Momenteel weet ik niet goed welke verhalen ik wil bloggen. Op dit moment zou ik de focus weer vooral op de natuur leggen (naast het 365-project). Er zijn gewoonweg geen creatieve uitspattingen of kookexperimenten meer te vinden in deze tijd dat ik probeer af te studeren. Ik kan momenteel enkel tijd maken voor een dagelijkse foto, bijbabbelmomenten met vriendinnen en wandelingen in een groene omgeving. Zodus. Maar of dat dan wel op mijn blog hoort? Een vraag waar ik nog geen antwoord op kon formuleren voor mezelf. Te weinig tijd om daar ook bij stil te staan, denk ik.

Dus, lieve bloglezer, zolang ik de zomer nog niet is aangebroken, gaat u het moeten stellen met de weinige dingen waar ik momenteel tijd voor maak. Ik hoop dat u het niet erg vindt. Ooit komen die recepten en maaksels hier weer te voorschijn. Aan alles komt een eind, en na elk eind is er weer een begin. En terwijl plukken we de dag, hé!