De laatste goede daad van 2012

Eind 2012 stond ik in het gemeentehuis en kwam ik Geert Hoste tegen. Enfin, hij stond daar op de toog en was maar 30 centimeter groot: zoals hier. Een paar weken eerder werd tijdens een studiedag twee vragen over orgaandonatie gesteld: "Wie wilt orgaandonor zijn?" en "Wie is officieel geregistreerd als orgaandonor?". De hele groep stemde hierop orgaandonor te willen zijn en slechts 35 procent bleek officieel geregistreerd te zijn. Volgens de wet ben je orgaandonor wanneer je sterft, tenzij je tijdens je leven uitdrukkelijk verzet geuit hebt of familie zich tegen het wegnemen van organen verzet.

Ik ben er eigenlijk zeker van dat mijn familie niet zou protesteren, maar de gedachten "Ge weet maar nooit of iemand het in zijn hoofd haalt om te protesteren.", "Ik sta erop dat mijn organen gebruikt worden indien ze geschikt zijn." en "Als het geregistreerd staat, dan ben ik zeker." vormden mijn drijfveer om me toch officieel te laten registreren. Geert Hoste was een goede herinnering in het gemeentehuis en ik "verklaarde uitdrukkelijk dat ik mij donor stel".

Hoe zit dat bij jullie? Wat is jouw idee hierover? Ben jij officieel geregistreerd als orgaandonor?

*

10 comments:

  1. Juffrouw Sanseveria9 January 2013 at 23:29

    Ja!

    ReplyDelete
  2. Karen.9 January 2013 at 23:38

    ja! :)

    ReplyDelete
  3. Elisse10 January 2013 at 00:37

    Ik ben niet officieel geregistreerd, denk nu ook niet dat mijn familie zou protesteren want we hebben het daar al een aantal keer over gehad en "iedereen" weet wel dat ik mijn organen wil doneren indien mogelijk, maar misschien dit jaar toch nog maar eens een tripje naar het gemeentehuis maken!

    ReplyDelete
  4. Tine10 January 2013 at 00:43

    Eigenlijk is het ook gemakkelijker, denk ik. Want wanneer je officieel geregistreerd staat, komt het op je sis-kaart te staan en dan is er geen twijfel mogelijk en hoeft er geen tijd gespendeerd te worden om hierover een vraag aan de familie te stellen (dit is niet verplicht, maar wordt meestal wel gedaan). Denk ik, hé.

    ReplyDelete
  5. Anonymous10 January 2013 at 09:26

    In NL sta ik wel geregistreerd, ik vraag mij af of ik dat hier ook nog even moet doen. Ik zal er aan denken als ik nog eens in het districtshuis kom. In NL dacht ik, "oh was het systeem maar zoals in België, iedereen donor tenzij je aangeeft dat je het toch niet wilt", valt toch een beetje tegen ;)

    ReplyDelete
  6. eva maria10 January 2013 at 19:18

    Niet officieel geregistreerd, maar ga dat nu asap doen! Merci voor de trap onder mijn kont!

    ReplyDelete
  7. Anonymous10 January 2013 at 19:18

    Vandaag vier ik mijn tweede verjaardag, 9 jaar geleden kreeg ik dubbele transplantiatie. Mijn dankbaarheid blijft en groeit nog. Dank dus om dit blogstukje. In België ben je inderdaad automatisch donor tenzij je hiertegen verzet aantekent in het stadhuis. Erover praten en ervoor zorgen dat je naasten weten wat je wil voorkomt dat artsen organen niet kunnen gebruiken. Expliciet aanduiden op het stadhuis dat je donor bent laat alle twijfel verdwijnen en zorgt er ook voor dat je wens gerespecteerd wordt. Marta

    ReplyDelete
  8. Zoë10 January 2013 at 22:32

    Ik ben niet officieel geregistreerd, maar ze mogen alles hebben als ik sterf! Ik vind dat begraven van goede organen altijd zo'n zonde...

    ReplyDelete
  9. kelly12 January 2013 at 13:32

    ge hebt gelijk tine! moet dat dringend ook eens doen!

    ReplyDelete
  10. Blue Eyed Night Owl13 January 2013 at 21:55

    Inderdaad een goede daad!

    P.S. En de katten-trui komt hier vandaan:
    http://www.ebay.com/itm/Women-Coloured-Zip-Month-Smile-Shoulder-3D-Ear-Cat-Front-Jumper-Sheatshirt-Top-/181047153248?pt=AU_Womens_Clothing_2&var=&hash=item6fce889ce1

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)